Deutsche Rentenversicherung

Świadczenia

Renta lub emerytura

Minimalny okres ubezpieczeniowy

Roszczenie o wypłatę świadczenia rentowo-emerytalnego powstaje tylko wtedy, gdy między innymi spełniony jest tzw. okres oczekiwania. Okresem oczekiwania nazywany jest określony minimalny okres ubezpieczenia w ustawowym ubezpieczeniu rentowo-emerytalnym. Ten minimalny okres ubezpieczenia mierzy się na podstawie liczby okresów ubezpieczeniowych, zwłaszcza zaś liczby wpłaconych składek.

W zależności od rodzaju świadczenia rentowo-emerytalnego wymaganym okresem ubezpieczeniowym jest 5 lat, 20 lat, 25 lat, 35 lat lub 45 lat.

Weryfikacja, czy spełniony jest wymagany okres oczekiwania, następuje w miesiącach a nie w latach. Miesiące to najmniejsza jednostka kalkulacji, czyli nie prowadzi się obliczeń w dniach. Uznaje się przy tym, że każdy rok ma 12 miesięcy, a miesiąc kalendarzowy, w którym choć w części wystąpił okres ubezpieczeniowy, liczy się jako cały miesiąc.

Okres oczekiwania wynoszący 5 lat

Spełnienie ogólnego okresu oczekiwania, który wynosi 5 lat, stanowi warunek przyznania

  • emerytury po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego,
  • Rent z tytułu częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy
  • Rent z tytułu śmierci.

Na ogólny okres oczekiwania wynoszący 5 lat zalicza się miesiące kalendarzowe, w których były odprowadzane składki oraz zastępcze okresy (np. okresy prześladowań politycznych w byłym NRD).

Okres oczekiwania wynoszący 20 lat

Okres oczekiwania wynoszący 20 lat stanowi warunek przyznania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, jeśli całkowita niezdolność do pracy wystąpiła przed spełnieniem ogólnego okresu oczekiwania i od tej pory trwa bez żadnej przerwy. Także tutaj na ogólny okres oczekiwania zalicza się miesiące kalendarzowe, w których były odprowadzane składki oraz okresy zastępcze (np. okresy prześladowań politycznych w byłym NRD).

Okres oczekiwania wynoszący 25 lat

Okres oczekiwania wynoszący 25 lat stanowi warunek przyznania

  • emerytury dla górników zatrudnionych przez wiele lat pod ziemią i
  • renty dla górników w wieku powyżej 50 lat.

Na okres oczekiwania wynoszący 25 lat zalicza się miesiące kalendarzowe, w których odprowadzane były składki od zatrudnienia w miejscu pracy znajdującym się stale pod ziemią oraz okresy zastępcze związane z bractwem górniczym (niem. knappschaftsbezogene Ersatzzeiten).

Okres oczekiwania wynoszący 35 lat

Okres oczekiwania wynoszący 35 lat stanowi warunek przyznania

  • emerytury dla osób z długim okresem ubezpieczeniowym i
  • emerytury dla osób z ciężką niepełnosprawnością.

Na okres oczekiwania wynoszący 35 lat zalicza się wszystkie okresy ubezpieczeniowe. Oprócz okresów składkowych i okresów zastępczych (np. okresów prześladowań politycznych w byłym NRD) okresami ubezpieczeniowymi są także okresy naliczenia (niem. Anrechnungszeit) i okresy uwzględniające (niem. Berücksichtigungszeit). Okresem naliczenia jest na przykład okres choroby, ciąży, bezrobocia oraz uczęszczania do szkoły i na studia wyższe. Okresem uwzględniającym jest na przykład okres wychowywania dziecka, które nie ma jeszcze 10 lat.

Okres oczekiwania wynoszący 45 lat

Okres oczekiwania wynoszący 45 lat stanowi warunek przyznania emerytury dla osób ze szczególnie długim okresem ubezpieczeniowym. Do okresu oczekiwania wynoszącego 45 lat zalicza się miesiące kalendarzowe, w których odprowadzane był obowiązkowe składki w związku z zatrudnieniem objętym ubezpieczeniem lub działalnością, jak również za okres wychowania dzieci (maksymalnie do ukończenia trzeciego roku życia), okresy zastępcze (np. okresy prześladowań politycznych w byłym NRD) oraz okresy uwzględniające (np. okres wychowywania dziecka, które nie ukończyło jeszcze 10 lat).

Od 01.07.2014 r. można także dodatkowo zaliczyć na przykład okresy pobierania świadczeń zastępczych związanych ze wspieraniem zatrudnienia, świadczeń chorobowych i świadczeń przejściowych (niem. Übergangsgeld), o ile są one okresami naliczenia oraz miesiące kalendarzowe, w których odprowadzano składki dobrowolne. Należy zwrócić uwagę, że dobrowolne składki można zaliczyć tylko wtedy, gdy na koncie ubezpieczonego jest co najmniej 18 lat, w których odprowadzano składki obowiązkowe od zatrudnienia objętego ubezpieczeniem albo od działalności.

Na okres oczekiwania wynoszący 45 lat zalicza się między innymi następujące okresy:

  • Okresy objęte obowiązkiem odprowadzania składek i okresy naliczenia w związku z pobieraniem świadczeń zastępczych związanych ze wspieraniem zatrudnienia w ciągu ostatnich dwóch lat przed rozpoczęciem emerytury, chyba że pobieranie tych świadczeń było spowodowane niewypłacalnością lub całkowitym zakończeniem działalności gospodarczej przez pracodawcę,
  • Miesiące kalendarzowe, w których odprowadzono składki dobrowolne w ostatnich dwóch latach przez rozpoczęciem emerytury, jeśli jednocześnie mają miejsce okresy naliczenia w związku z wystąpieniem bezrobocia,
  • Okresy pobierania zasiłku dla osób bezrobotnych albo zasiłku socjalnego ALG II.

Deutsche Fassung

Renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy

Aby otrzymać rentę z tytułu niezdolności do pracy, muszą Państwo wykazać tzw. ogólny okres oczekiwania wynoszący pięć lat. Okres oczekiwania może być na przykład wypełniony okresem składkowym. Ponadto w okresie ostatnich pięciu lat przed wystąpieniem niezdolności do pracy muszą Państwo wykazać co najmniej trzy lata, w których odprowadzane były obowiązkowe składki. Liczą się tutaj nie tylko Państwa składki z pracy etatowej w charakterze pracownika, lecz także na przykład okres wychowywania dzieci oraz pobierania zasiłku chorobowego (niem. Krankengeld) lub dla osób bezrobotnych (niem. Arbeitslosengeld).

Państwa ubezpieczyciel rentowo-emerytalny stwierdza, czy i w jakim zakresie mogą Państwo jeszcze pracować i znaleźć miejsce pracy pomimo zmniejszenia zdolności do pracy. Decyzja w tym zakresie podejmowana jest na podstawie orzeczeń i dokumentów lekarskich (np. raportów z pobytu w szpitalu, dokumentów z kasy chorych).

Renta z tytuły częściowej niezdolności do pracy jest przyznawana najpierw na najwyżej trzy lata (renta czasowa). Okres, na jaki przyznana została renta, jest wyszczególniony w decyzji rentowej. Okres pobierania renty czasowej można wydłużyć, jeśli nie zmieniły się uwarunkowania, na jakich została ona przyznana.

Renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wynosi połowę renty z tytułu pełnej niezdolności do pracy. Świadczenie to służy wyrównaniu straty w dochodach. W miarę możliwości powinni Państwo wykorzystać pozostałą jeszcze zdolność do pracy zarobkowej, aby podjąć pracę (na część etatu) i oprócz pobierania renty dodatkowo zarabiać.

Prosimy zwrócić uwagę, że: Oprócz pobierania renty mogą Państwo wykonywać pracę zarobkową. Muszą to jednak Państwo wcześniej zgłosić. Ubezpieczyciel sprawdzi wówczas, czy nadal należy się Państwu renta oraz czy dodatkowy zarobek będzie mieć wpływ na jej wysokość. Od 1 lipca 2017 roku obowiązują nowe limity dla dodatkowej pracy zarobkowej. Bliższych informacji prosimy zasięgnąć u Państwa ubezpieczyciela rentowo-emerytalnego.

Renta dla górników z tytułu zmniejszonej zdolności do wykonywania zawodu

Warunki przyznania tej renty są takie same jak przy rencie z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Tutaj jednak sprawdza się, czy zamiast zmniejszenia zdolności do pracy zarobkowej zachodzi zmniejszona zdolność do wykonywania zawodu w górnictwie.

Deutsche Fassung

Emerytury

Emerytura przyznawana po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego

Tę emeryturę mogą Państwo uzyskać po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego. Należy tutaj spełnić ogólny okres oczekiwania wynoszący pięć lat składkowych. Dla osób ubezpieczonych, które urodziły się przed 1947 rokiem, ustawowy wiek emerytalny wynosi 65 lat.

Od 2012 roku ustawowy wiek emerytalny dla osób urodzonych po 1947 roku ulega stopniowemu wydłużaniu. I tak ustawowy wiek emerytalny wynosi 65 lat i jeden miesiąc dla osób urodzonych w 1947 roku. Dla osób urodzonych w 1948 roku ustawowy wiek emerytalny wnosi 65 lat i dwa miesiące. Dla kolejnych roczników ustawowy wiek emerytalny zwiększa się najpierw o jeden miesiąc; dla następnych wzrasta zaś o dwa miesiące. Dla osób urodzonych w 1964 roku i później ustawowy wiek emerytalny wnosi 67 lat.

Emerytura dla osób z długim okresem ubezpieczeniowym

Tę emeryturę mogą Państwo otrzymać - z pewnymi odliczeniami - już po osiągnięciu 63 roku życia, jeśli wykażą Państwo minimalny okres ubezpieczeniowy (tzw. okres oczekiwania) wynoszący 35 lat. Liczą się przy tym okresy odprowadzania obowiązkowych składek, składki dobrowolne, okres nauki w szkole, w szkole zawodowej i na uczelniach wyższych oraz okresy wychowywania dzieci (okresy ubezpieczeniowe).

Granica wieku dla pobierania tej emerytury bez odliczeń zwiększa się stopniowo od 2012 roku. Odliczenia przy wcześniejszej emeryturze wynoszące maksymalnie 7,2 procent wzrastają z każdym miesiącem podniesienia wieku o 0,3 procent. Dotyczy to osób ubezpieczonych urodzonych przed 1949 rokiem. Granica wieku dla osób urodzonych w styczniu 1949 roku wzrasta o jeden miesiąc, dla osób urodzonych w lutym 1949 roku o dwa miesiące i o trzy miesiące dla osób urodzonych w okresie między marcem a grudniem 1949 roku. Wraz z tym szybszym zwiększeniem wieku dla wcześniejszej emerytury od 2012 roku następuje także niewprowadzone wcześniej zwiększenie wieku emerytalnego dla roczników 1947 i 1948, co prowadzi co zharmonizowania ustawowego wieku emerytalnego. Dla osób urodzonych w marcu 1949 roku i później zwiększenie to następuje równolegle do zwiększenia ustawowego wieku emerytalnego. Dla osób ubezpieczonych urodzonych w 1964 roku i później obowiązuje ustawowy wiek emerytalny wynoszący 67 lat.

Emerytura dla osób ze szczególnie długim okresem ubezpieczeniowym

Od 2012 roku istnieje emerytura dla osób ze szczególnie długim okresem ubezpieczeniowym. Od 1 lipca 2014 roku złagodzono warunki jej przyznawania. Jeśli osoba ubezpieczona wykaże przynajmniej 45-letni okres obowiązkowego odprowadzania składek, na przykład w wyniku zatrudnienia objętego ubezpieczeniem, pracy w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, opieki, bezrobocia, choroby czy wychowywania dzieci, wówczas może otrzymać emeryturę w wieku 63 lat bez żadnych odliczeń.

Dla osób urodzonych w 1953 roku i później stopniowo wzrasta granica wieku emerytalnego dla emerytur bez odliczeń. Dla wszystkich osób urodzonych w 1964 roku i później wynosi ona 65 lat.

Emerytury dla osób ze szczególnie długim okresem ubezpieczeniowym nie można pobierać wcześniej - nawet z odliczeniami.

Emerytura dla osób z ciężką niepełnosprawnością

Tę rentę - z odliczeniami - można pobierać po ukończeniu 60-tego roku życia. Jako okres oczekiwania należy tutaj również wykazać 35 lat. Liczą się przy tym wszystkie okresy ubezpieczeniowe. Ponadto muszą Państwo wykazać przynajmniej 50-ty stopień niepełnosprawności (niem. Grad der Behinderung, GdB). Od 2012 roku zwiększa się granica wieku zarówno dla wcześniejszej, jak i pełnej emerytury. Dotyczy to rocznika 1952. Także tutaj następuje przyspieszone zwiększenie wieku. W okresie od stycznia do czerwca 2012 roku granica wieku uległa zwiększeniu o łącznie 6 miesięcy. Dla osób urodzonych w 1952 roku i później zwiększenie tego wieku następuje równolegle do zwiększenia ustawowego wieku emerytalnego. Dla osób urodzonych w 1964 roku i później granica wieku wynosi 65 lat. Emeryturę dla osób z ciężką niepełnosprawnością można pobierać trzy lata wcześniej - z pewnymi odliczeniami.

Emerytura dla górników zatrudnionych przez wiele lat pod ziemią

Górnicy zatrudnieni przez wiele lat pod ziemią mogą otrzymać tę emeryturę, jeśli ukończyli 60 lat i wykażą 25-letni okres oczekiwania.

Deutsche Fassung

Renty z tytułu śmierci

Renty wdowie (niem. Witwen- oder Witwerrente)

Renta wdowia przysługuje osobie pozostałej przy życiu, jeśli jej zmarły małżonek albo partner z zarejestrowanego związku partnerskiego miał spełniony ogólny czas oczekiwania (tzn. minimalny okres ubezpieczenia) wynoszący pięć lat, który wypełniony był jego okresami składkowymi. Ponadto w momencie śmierci małżonka lub partnera małżeństwo albo zarejestrowany związek partnerski musiał istnieć od co najmniej jednego roku.

Poza tym wdowa/wdowiec lub pozostający przy życiu partner z zarejestrowanego związku partnerskiego nie może zawrzeć kolejnego małżeństwa lub kolejnego zarejestrowanego związku partnerskiego. Długość pobierania renty oraz jej wysokość jest różna w zależności od tego, czy jest to tzw. mała czy duża renta wdowia. Dużą rentę wdowią otrzymają Państwo, jeśli

  • ukończyli Państwo 47 lat lub
  • wychowują Państwo dziecko lub
  • posiadają Państwo zmniejszoną zdolność do pracy zarobkowej.

Roszczenie o wypłatę tzw. małej renty wdowiej przysługuje Państwu przez maksymalnie 24 miesiące kalendarzowe, natomiast roszczenie o wypłatę tzw. dużej renty wdowiej nie jest ograniczone w czasie. Renta obliczana jest na podstawie okresów ubezpieczeniowych osoby zmarłej, a jej wysokość jest różna. Mała renta wdowia wynosi 25 procent, a duża renta wdowia 55 procent renty osoby zmarłej (w pewnych określonych przypadkach 60 procent).

Renta wychowawcza (niem. Erziehungsrente)

Roszczenie o wypłatę renty wychowawczej przysługuje, gdy

  • Państwa małżeństwo zostało rozwiązane poprzez rozwód po 30 czerwca 1977 roku,
  • małżonek, z którym się Państwo rozwiedli, umarł
  • nie zawarli Państwo kolejnego małżeństwa,
  • wychowują Państwo dziecko i
  • w momencie śmieci małżonka, z którym się Państwo rozwiedli, spełniony był ogólny okres oczekiwania wynoszący pięć lat ubezpieczeniowych (np. pięć lat składkowych).

Roszczenie o wypłatę renty wychowawczej mają także pod wyżej wymienionymi warunkami partnerzy z zarejestrowanego związku partnerskiego z tą różnicą, że zamiast rozwodu lub zawarcia małżeństwa mówi się tu o rozwiązaniu lub zawarciu zarejestrowanego związku partnerskiego.

Zarówno od renty wychowawczej, jak i wdowiej odlicza się Państwa własny dochód. W ramach odpowiedniej procedury wnioskowania ubezpieczyciel rentowo-emerytalny ustala wysokość dochodu małżonka lub partnera pozostałego przy życiu, na przykład wysokość zarobków z pracy etatowej, dochód z działalności gospodarczej, wysokość renty, zasiłku chorobowego itd. Każdemu, kto pobiera rentę wdowią lub wychowawczą, przysługuje przy tym kwota wolna od odliczenia, do wysokości której własne dochody nie są odliczane od renty. Od renty odlicza się 40 procent dochodów przekraczających ten limit.

Renta sieroca (niem. Waisenrente)

Jako dziecko zmarłej osoby ubezpieczonej mogą Państwo otrzymać rentę sierocą (rentę dla pełnego sieroty lub półsieroty), jeśli osoba ta osiągnęła ogólny czas oczekiwania, wypełniając go zasadniczo okresami składkowymi. Roszczenie o wypłatę renty sierocej przysługuje do ukończenia 18-tego roku życia. Ponadto renta sieroca może być wypłacana maksymalnie do ukończenia 27 lat, jeśli

  • uczą się Państwo w szkole albo są w trakcie nauki zawodu albo
  • kończą Państwo dobrowolny rok socjalny lub ekologiczny albo są Państwo aktywni w wolontariacie federalnym (niem. Bundesfreiwilligendienst) albo
  • nie mogą sami zapewnić sobie utrzymania z powodu niepełnosprawności fizycznej, umysłowej lub psychicznej.

Renta sieroca nie przysługuje Państwu podczas odbywania dobrowolnej służby wojskowej. W przypadku nauki zawodu roszczenie o wypłatę renty sierocej może wydłużyć się ponad 27 rok życia, jeśli przed 1 lipca 2011 roku byli Państwo objęci obowiązkiem odbycia służby wojskowej lub cywilnej. Renta może być także wypłacana w okresach przejściowych wynoszących maksymalnie cztery miesiące kalendarzowe, na przykład między dwoma okresami nauki zawodu albo między służbą wojskową a rozpoczęciem nauki zawodu. W razie pytań prosimy zwrócić się do Państwa ubezpieczyciela rentowo-emerytalnego.

Odszkodowanie za rentę wdowią

Państwa roszczenie o wypłatę renty wdowiej przepada, jeśli zawrą Państwo ponowne małżeństwo albo nowy zarejestrowany związek partnerski. W takim wypadku przysługuje Państwu jednak roszczenie o wypłatę odszkodowania w wysokości 24-krotności przeciętnej renty z ostatnich dwunastu miesięcy. Dotyczy to jednak tylko zawarcia pierwszego powtórnego małżeństwa lub zarejestrowanego związku partnerskiego.

Deutsche Fasung

Emerytura/renta podstawowa

Kto wiele lat przepracował i przy tym nieprzeciętnie mało zarabiał, powinien w przyszłości otrzymać emeryturę/rentę podstawową. Tak ustalił Niemiecki Bundestag na początku lipca 2020. Emerytura/renta podstawowa nie jest samodzielnie wypracowanym świadczeniem, lecz dodatkiem do istniejącej już emerytury/renty. Będzie wypłacana wraz z emeryturą/rentą ustawową. Wysokość będzie ustalana indywidualnie. Ustawa dotycząca emerytury/renty podstawowej wchodzi w życie 1. stycznia 2021 roku.

Aby móc otrzymać dodatek należy posiadać co najmniej 33 lata tak zwanych okresów emerytury/renty podstawowej. Do tych lat wlicza się np. okresy składek obowiązkowych z wykonywania pracy zawodowej, okresy wychowywania dzieci i okresy pielęgnacyjne, a także okresy, w których otrzymano świadczenia w czasie choroby i rehabilitacji. Również mogą być wliczane okresy nabyte za granicą, jeżeli okresy te w myśl prawa europejskiego lub umowy ubezpieczeń społecznych uwzględniane są do emerytury/renty. Przeciętnie dochód w czasie życia zawodowego może wynosić najwyżej 80 procent przeciętnego wynagrodzenia.

Niemieckie Ubezpieczene Rentowe (Deutsche Rentenversicherung) wychodzi aktualnie z założenia, że około 1,3 milionów osób w Niemczech skorzysta z emerytury/renty podstawowej. Dotacja ta będzie wynosiła przypuszczalnie przeciętnie około 75 Euro miesięcznie.

Ubezpieczenie rentowe automatycznie ustali okresy i rozpatrzy również dalsze warunki dla wszystkich emerytek/rencistek oraz emerytów/rencistów. Nikt więc nie musi się zgłaszać do ubezpieczenia rentowego i składać wniosku w celu otrzymania nowego świadczenia. Również osoby pobierające emeryturę/rentę, mieszkające za granicą, otrzymają automatycznie z Deutsche Rentenversicherung pismo, jeżeli taki dodatek emerytury/renty podstawowej im się należy. Ponieważ sprawdzonych będzie około 26 milionów kont, to przypuszczalnie będzie to trwało do połowy 2021 roku, aż pierwsze decyzje dotyczące emerytury podstawowej będą mogły być wysłane. Kwoty, do których ma się prawo od stycznia 2021, będą w każdym razie wyrównane.

Na pytania indywidualne dotyczące prawa i wysokości dodatku emerytury/renty podstawowej Deutsche Rentenversicherung na ten czas nie umie jeszcze odpowiedzieć. Deutsche Rentenversicherung troszczy się o wszystko i wypłaci również jak najszybciej emeryturę/rentę podstawową każdemu, komu się ona należy.

Deutsche Fasung

Elastyczna emerytura (niem. Flexirente)

Wcześniejsza emerytura a dodatkowy zarobek

Od 1 lipca 2017 roku emeryci pobierający wcześniejszą emeryturę mogą dodatkowo zarobić do 6 300 euro rocznie bez umniejszenia świadczenia emerytalnego. Regulacja ta obowiązuje jednakowo dla landów byłego NRD i RFN. Nie obowiązuje przy tym stary limit wynoszący 450 euro miesięcznie.

40 procent kwoty przewyższającej limit 6300 euro zostanie odliczony od emerytury. Istnieje przy tym górny limit dodatkowego zarobku. Jeśli zsumuje się zmniejszoną rentę z dodatkowym zarobkiem i jeśli ta kwota jest wyższa niż najwyższy dochód z ostatnich 15 lat, wówczas suma pieniędzy wykraczająca ponad tę kwotę zostanie w 100 procentach odliczona od pozostałej emerytury częściowej.

Jeśli wiedzą Państwo z góry, że oprócz swojej emerytury zarobią więcej niż 6300 euro rocznie, wówczas mogą Państwo sami ustalić wysokość swojej emerytury częściowej, a tym samym także limit dodatkowego zarobku. Emerytura częściowa musi wynosić co najmniej dziesięć procent pełnej emerytury. Wysokość Państwa emerytury częściowej i wynikający z niej limit dodatkowego zarobku mogą Państwo w każdej chwili ustalić na nowo ze skutkiem na przyszłość.

Ubezpieczenie dobrowolne także dla osób pobierających pełną emeryturę

Alternatywnie do dodatkowego zarobku emeryturę można także podwyższyć poprzez odprowadzanie składek dobrowolnych. Osoba pobierająca wcześniejszą emeryturę może odprowadzać dobrowolne składki na ubezpieczenie rentowo-emerytalne aż do osiągnięcia ustawowego wieku emerytalnego i w ten sposób zwiększyć swoją późniejszą emeryturę przyznawaną po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego. Ta regulacja obowiązywała dotychczas tylko w stosunku do osób pobierających częściową emeryturę i rentę z tytułu zmniejszenia zdolności do pracy zarobkowej. Od stycznia 2017 r. dobrowolne składki na ubezpieczenie rentowo-emerytalne mogą także odprowadzać osoby, które pobierają wcześniejszą emeryturę. U Państwa ubezpieczyciela rentowo-emerytalnego mogą Państwo zasięgnąć informacji, dla kogo opłacalne jest odprowadzanie tych składek.

Praca powyższej ustawowego wieku emerytalnego

Jeśli chcą Państwo jeszcze przez jakiś czas pracować i zacząć pobierać swoją emeryturę później, wówczas ma to dla Państwa wymierne korzyści: Za każdy miesiąc, w którym pracują Państwo powyższej ustawowego wieku emerytalnego i nie pobierają Państwo emerytury, doliczany jest dodatek do emerytury w wysokości 0,5 procenta. Jeśli zatem przesuną Państwo w czasie swoją emeryturę o jeden rok, wówczas tylko z tego powodu Państwa emerytura wzrośnie o 6 procent.

Dodatkowo emerytura wzrasta także ze względu na bieżące składki odprowadzane do ubezpieczenia rentowo-emerytalnego. W tym czasie nie muszą już Państwo odprowadzać składek na ubezpieczenie od bezrobocia.

Praca i jednoczesne pobieranie emerytury przyznawanej po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego

Jeśli osiągnęli Państwo wiek emerytalny, to od następnego miesiąca mogą Państwo zarabiać dodatkowo bez żadnych ograniczeń. Ten dodatkowy zarobek nie ma zasadniczo żadnego wpływu na wysokość Państwa emerytury, ponieważ nie są Państwo wtedy objęci obowiązkiem ubezpieczenia, a zatem nie odprowadzają już Państwo żadnych składek na ubezpieczenie rentowo-emerytalne.

Mają Państwo jednak możliwość złożenia oświadczenia u swojego pracodawcy, że rezygnują Państwo ze zwolnienia z obowiązku ubezpieczeniowego i chcą Państwo dalej wpłacać własne składki na ubezpieczenie rentowo-emerytalne. Takie oświadczenie można jedynie złożyć ze skutkiem na przyszłość, a nie ze skutkiem "do tyłu". Wówczas raz w roku Państwa emerytura wzrośnie w wyniku uwzględnienia składek odprowadzonych przez pracodawcę.

Wyrównanie odliczeń od emerytury

Jeśli pobierają Państwo emeryturę przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego, wówczas co do zasady za każdy miesiąc, w którym otrzymują Państwo wcześniejszą emeryturę, muszą się Państwo liczyć z odliczeniem w wysokości 0,3 procent. Już powyżej 50 roku życia mogą Państwo jednak całkowicie lub częściowo wyrównać te odliczenia poprzez wpłatę specjalną. Jeśli dokonali Państwo takiej specjalnej wpłaty, a potem jednak nie pójdą Państwo na wcześniejszą emeryturę, wówczas wpłata ta zwiększy wysokość Państwa późniejszej emerytury. Tego rodzaju wpłaty nie można dokonać za okres w przeszłości, tj. "do tyłu".

Chcą się Państwo dowiedzieć, jaką kwotę musieliby Państwo wpłacić, by wyrównać odliczenia od Państwa emerytury? Jeśli tak, to prosimy złożyć wniosek u Państwa ubezpieczyciela rentowo-emerytalnego o przygotowanie specjalnego powiadomienia rentowo-emerytalnego. Wówczas ubezpieczyciel poinformuje Państwa o wysokości Państwa emerytury w wybranym przez Państwa wcześniejszym terminie, wynikającym z tego powodu zmniejszeniu emerytury i o kwocie, którą mogą Państwo dobrowolnie wpłacić, by wyrównać zmniejszenie się świadczenia.

Emerytura lub renta a dochody

Renta z tytułu zmniejszenia zdolności do pracy a dodatkowy zarobek

W przypadku pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy mogą Państwo dodatkowo pracować, jeśli stan zdrowia na to Państwu pozwala. Istnieje jednak górna granica tego, co wolno państwu zarobić. Wysokość Państwa zarobku ma nie tylko wpływ na wysokość Państwa renty. Może się nawet zdarzyć, że renta przestanie się Państwu należeć. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy renta z tytułu pełnej niezdolności do pracy jest wypłacana nie tylko ze względu na stan zdrowia, lecz gdy przy jej przyznawaniu brano także pod uwagę uwarunkowania na rynku pracy. Dodatkowy zarobek ma wpływ na Państwa rentę zawsze wtedy, gdy przekroczone zostaną określone limity. Oznacza to, że wówczas mogą Państwo otrzymywać rentę w niższej wysokości jako tzw. rentę częściową (niem. Teilrente) albo wcale. Limit dla dodatkowych zarobków przy pobieraniu renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wynosi 450 euro brutto miesięcznie. Dwa razy w roku limit ten można przekroczyć maksymalnie dwukrotnie.

Od 1 lipca 2017 roku limit dodatkowych zarobków niepolegających odliczeniom od renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wynosi 6300 euro rocznie. 40 procent kwoty przewyższającej limit 6300 euro zostanie odliczony od renty.

Prosimy zwrócić uwagę, że niezależnie od dodatkowych zarobków, w zależności od czasu pracy, mogą Państwo narazić się na zmniejszenie lub utratę renty!

Emerytura a dodatkowy zarobek

Jeśli osiągnęli Państwo ustawowy wiek emerytalny, to zasadniczo mogą Państwo zarabiać dodatkowo bez żadnych ograniczeń.

Ustawowy wiek emerytalny zależy od Państwa roku urodzenia. Dla rocznika 1947 wynosi on 65 lat i zwiększa się stopniowo dla osób urodzonych między 1947 a 1963 rokiem. Dla wszystkich osób urodzonych w 1964 roku i później ustawowy wiek emerytalny wynosi 67 lat. Dla osób urodzonych w 1952 roku ustawowy wiek emerytalny wnosi na przykład 65 lat i 6 miesięcy.

Szczególne uwarunkowania dotyczące dodatkowego zarobku obowiązują w przypadku, gdy dana osoba pobiera emeryturę przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego.

Zależnie od wysokości dodatkowego zarobku wypłaca się emeryturę w pełnej wysokości jako tzw. pełną emeryturę albo w zmniejszonej wysokości jako tzw. emeryturę częściową. W pewnych określonych okolicznościach może się nawet zdarzyć, że świadczenie przestanie być wypłacane.

Jeśli chcą Państwo otrzymywać rentę w pełnej wysokości, wówczas miesięczny limit zarobków wynosi 450 euro brutto. Dwa razy w roku limit ten można przekroczyć maksymalnie dwukrotnie.

Od 1 lipca 2017 roku limit dodatkowych zarobków niepolegających odliczeniom od wcześniejszej emerytury wynosi 6300 euro rocznie. 40 procent kwoty przewyższającej limit 6300 euro zostanie odliczony od renty.

Renta z tytułu śmieci a dochód

Państwa dochód jest odliczany od tzw. rent wdowich lub wychowawczych (niem. Erziehungsrente) tylko wtedy, gdy przekroczy określoną kwotę wolną od odliczenia. Od 1 lipca 2015 roku od tzw. rent sierocych (Waisenrente) nie odlicza się żadnego dochodu. Nie dokonuje się także żadnych odliczeń od rent wdowich w ciągu pierwszych trzech miesięcy kalendarzowych od śmierci osoby ubezpieczonej (tzw. Sterbevierteljahr).

Rehabilitacja

Celem rehabilitacji jest częściowe albo pełne (ponowne) włączenie w życie zawodowe. Obowiązuje przy tym następująca zasada: rehabilitacja ma pierwszeństwo przed rentą. Oznacza to: Przed wypłaceniem renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy sprawdza się, czy można wyrazić zgodę na rehabilitację i czy dzięki temu będzie można odzyskać zdolność do pracy zarobkowej.

Aby otrzymać świadczenie rehabilitacyjne, muszą Państwo spełnić warunki związane z Państwa sytuacją osobistą oraz konkretne uwarunkowania prawne. Po pierwsze rehabilitacja musi być konieczna z medycznego punktu widzenia. W związku z tym najlepiej jest dostarczyć aktualny raport o wynikach badań lekarskich lub orzeczenie lekarskie. Ponadto muszą Państwo spełnić określony minimalny okres ubezpieczeniowy (tzw. okres oczekiwania) w ustawowym ubezpieczeniu emerytalno-rentowym.

O każde świadczenie rehabilitacyjne należy wnioskować. Ponadto nie mogą zaistnieć żadne powody, które wykluczają ubezpieczonego z otrzymania świadczenia rehabilitacyjnego. Takim powodem może być na przykład pobieranie emerytury w pełnej wysokości.

W ramach rehabilitacji ubezpieczenie rentowo-emerytalne wyróżnia następujące świadczenia:

Działania prewencyjne

Działania prewencyjne mają za zadanie pomóc Państwu aktywnie zwalczać Państwa problemy zdrowotne, a w przyszłości lepiej pokonywać wyzwania codziennego życia (zawodowego). Zdrowe odżywianie, regularna aktywność ruchowa i ćwiczenia relaksacyjne mogą ponownie wprowadzić równowagę do Państwa życia. Strategie psychologiczne ukierunkowane na samozarządzanie pomogą Państwu wytrwać trudne chwile, a w długiej perspektywie realizować zdrowszy styl życia. Dzięki temu długofalowo unikną Państwo dłuższych okresów chorobowych oraz przedwczesnego zakończenia życia zawodowego.

Mogą Państwo otrzymać świadczenia medyczne w celu zabezpieczenia zdolności do pracy zarobkowej (działania prewencyjne) zgodnie z § 14 ust. 1 SGB VI, jeśli występują u Państwa pierwsze symptomy pogorszenia stanu zdrowia, które stanowią zagrożenie dla wykonywanej przez Państwa pracy, np. w wyniku

  • często powracających dolegliwości bólowych,
  • dolegliwości natury psychicznej we wczesnym stadium,
  • Problemów z wagą ciała, przemianą materii i drogami oddechowymi.

Ponadto muszą Państwo wykazać określony minimalny okres ubezpieczeniowy (tzw. okres oczekiwania) w ustawowym ubezpieczeniu emerytalno-rentowym.

O działania prewencyjne należy wnioskować.

Rehabilitacja medyczna

Rehabilitacja medyczna trwa z reguły trzy tygodnie. Odbywa się ona na oddziale kliniki rehabilitacyjnej, coraz częściej jednak także tylko częściowo na oddziale albo ambulatoryjnie w miejscu zamieszkania. O rehabilitację medyczną można wnioskować ponownie najwcześniej po upływie czterech lat. Wyjątek: rehabilitacja jest konieczna wcześniej z powodów zdrowotnych.

Uczestnictwo w życiu zawodowym

Świadczenia związane z uczestnictwem w życiu zawodowym mają Państwu pomóc w możliwie stałym utrzymywaniu aktywności zawodowej mimo choroby lub niepełnosprawności. Są tu możliwe działania nakierowane na utrzymanie miejsca pracy albo oferty związane z kształceniem lub dokształcaniem zawodowym, które mogą Państwu otworzyć nowe perspektywy zawodowe.

Świadczenia uzupełniające

Do świadczeń uzupełniających zalicza się przede wszystkim tzw. świadczenie przejściowe (niem. Übergangsgeld), które ubezpieczenie rentowo-emerytalne wypłaca podczas rehabilitacji po tym, jak pracodawca zaprzestał wypłacania wynagrodzenia. Ponadto ubezpieczenie pokrywa konieczne koszty podróży oraz - w pojedynczych przypadkach - koszty związane z zaangażowaniem pomocy domowej.

Inne świadczenia

Do innych świadczeń zalicza się na przykład rehabilitację po chorobach nowotworowych oraz leczenie i terapie dzieci osób ubezpieczonych. Leczenie i terapie dla dzieci mają na celu zapobieganie wystąpienia ograniczeń w ich późniejszej zdolności do pracy zarobkowej.

Deutsche Fassung

Serwis dla firm

Na terenie całych Niemiec Deutsche Rentenversicherung oferuje serwis dla firm, bezpłatne poradnictwo dla zakładów pracy i przedsiębiorstw, przedstawicielstw grup interesów oraz dla lekarzy zakładowych.

Oprócz klasycznego poradnictwa związanego z rentą, emeryturą, zaopatrzeniem emerytalnym i pobieraniem składek centralnym aspektem serwisu dla firm jest temat "zdrowy pracownik". Temat ten obejmuje wszystkie oferty świadczeń związanych z rehabilitacją i ponownym włączeniem do pracy. Zaliczają się do tego informacje związane z zakładowym zarządzaniem integracją (niem. Betriebliches Eingliederungsmanagement), tworzeniem zakładowego systemu zarządzania zdrowiem, poradnictwo w zakresie działań prewencyjnych oraz informacje związane z rehabilitacją medyczną i zawodową.

Celem tego serwisu jest wczesne rozpoznawanie zapotrzebowania na działania prewencyjne i rehabilitacyjne oraz wczesne korzystanie z koniecznych świadczeń, co skutkować ma zapewnieniem zdolności do pracy pracowników zatrudnionych w danym zakładzie pracy.

Deutsche Fassung

Zwrot składek

Mogą Państwo otrzymać zwrot składek, jeśli po osiągnięciu wieku emerytalnego nie osiągnęli Państwo ogólnego okresu oczekiwania (tzn. nie mogą Państwo wykazać minimalnego okresu ubezpieczenia) wynoszącego pięć lat, a zatem nie mają Państwo prawa do otrzymania renty ani emerytury. Zwrot składek może otrzymać także pozostały przy życiu partner z zarejestrowanego związku partnerskiego, jeśli zmarły partner nie osiągnął ogólnego okresu oczekiwania.

W wyjątkowych przypadkach mogą Państwo także otrzymać zwrot składek, gdy ostatecznie przestanie Państwa dotyczyć obowiązek ubezpieczeniowy. W tym celu należy spełnić określone warunki.

Deutsche Fassung

Wnioskowanie

Aby otrzymać świadczenia z ustawowego ubezpieczenia rentowo-emerytalnego, np. rentę, świadczenia rehabilitacyjne lub zwrot składek, należy złożyć odpowiedni wniosek. Zasadniczo nie przyznaje się tych świadczeń "z urzędu". Samo spełnienie poszczególnych wymogów przyznania konkretnego świadczenia nie wystarcza, aby je otrzymać.

W ustawowym ubezpieczeniu rentowo-emerytalnym wniosek o przyznanie świadczenia nie wymaga zachowania konkretnej formy, można go zatem złożyć także ustnie albo wysyłając e-mail. Aby jednak umożliwić należytą weryfikację wniosku, należy wypełnić wymagane formularze i podpisać je.

Prawo do złożenia wniosku ma każda osoba ubezpieczona lub uprawiona, która ukończyła 15-ty rok życia. Wniosek może także złożyć przedstawiciel ustawowy albo osoba posiadająca stosowne upoważnienie. Wniosek o świadczenia z ubezpieczenia rentowo-emerytalnego można dostarczyć do każdej instytucji wypłacającej świadczenia socjalne, niezależnie od tego, czym się ona zajmuje. Do przyjmowania wniosków o świadczenia rentowo-emerytalne uprawnione są także lokalne organy administracji miejsko-gminnej, niemieckie przedstawicielstwa dyplomatyczne za granicą oraz urzędy ubezpieczeniowe.

Aby umożliwić jak najszybszą weryfikację wniosku, zaleca się, by na przykład wniosek o rentę lub emeryturę złożyć bezpośrednio u właściwego ubezpieczyciela rentowo-emerytalnego, w regionalnych punktach doradczo-informacyjnych bliskich miejscu zamieszkania albo u honorowych doradców ubezpieczeniowych (niem. ehrenamtlich tätige Versichertenberater), przedkładając przy tym wymagane dokumenty oryginalne, na przykład dowód osobisty, akt urodzenia, akt zgonu, dowody dotyczące ukończonej nauki itd. Prosimy zwrócić uwagę: Opóźnione złożenie wniosku może skutkować późniejszym rozpoczęciem wypłaty renty lub emerytury.

Wnioski o świadczenia rehabilitacyjne lub o włączenie społeczne można także składać we wspólnych punktach serwisowych ubezpieczycieli emerytalno-rentowych oraz u doradców rehabilitacyjnych.

Deutsche Fassung

Ubezpieczenie zdrowotne i opiekuńcze emerytów i rencistów

Razem z wnioskiem o przyznanie emerytury lub renty muszą Państwo wypełnić wniosek o ubezpieczenie zdrowotne i opiekuńcze emerytów, wzgl. rencistów. Jeśli Państwa kasa chorych uzna, że także na emeryturze lub rencie są Państwo objęci obowiązkiem ubezpieczeniowym, wówczas Państwa ubezpieczyciel rentowo-emerytalny otrzyma tę wiadomość i każdego miesiąca będzie odprowadzał składki od Państwa renty lub emerytury do Państwa kasy chorych. Jeśli natomiast nie podlegają Państwo obowiązkowi ubezpieczenia, wówczas mogą Państwo zawrzeć dobrowolne ubezpieczenie w ustawowej kasie chorych albo ubezpieczyć się prywatnie. Każdy emeryt lub rencista objęty obowiązkiem ubezpieczeniowym płaci połowę składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz całą składkę na ubezpieczenie opiekuńcze. Drugą połowię składki na ubezpieczenie zdrowotne ponosi ubezpieczyciel rentowo-emerytalny. Jeżeli nie mogą Państwo zostać objęci ubezpieczeniem zdrowotnym dla emerytów lub rencistów, ponieważ są Państwo na przykład ubezpieczeni prywatnie, wówczas mogą Państwo złożyć wniosek u ubezpieczyciela rentowo-emerytalnego o dodatek do składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Deutsche Fassung

Hinweis zur Verwendung von Cookies

Wir möchten gerne unsere Webseite verbessern und dafür anonyme Nutzungsstatistiken erheben. Dürfen wir dazu vorübergehend ein Statistik-Cookie setzen? Hierbei wird zu keiner Zeit Ihre Nutzung unserer Webseite mit persönlichen Daten in Verbindung gebracht.
Weitere Informationen finden Sie in der Datenschutzerklärung. Auf dieser Seite ist auch jederzeit der Widerruf Ihrer Einwilligung möglich.

OK